Hoe wij SAMENwerken in het Soesterkwartier

Alle MetMaya teams werken intensief samen met collega’s in het lokale veld, om een bijdrage te kunnen leveren aan de transformatieopdracht: alleen specialistische jeugdhulp inzetten als het écht nodig is. In het Soesterkwartier in Amersfoort werpt dit zijn vruchten af dankzij de inzet van Lisette Kok en Caroline van den Brink. Met een (geanonimiseerd) voorbeeld uit de dagelijkse praktijk geven we een kijkje in onze keuken. Hoe komt een hulpvraag binnen bij het lokale (wijk)team en hoe betrekken zij MetMaya?

Lisette Kok is Entree coördinator van het MetMaya team Amersfoort West; Kruiskamp, Koppel, Binnenstad en Soesterkwartier. Zij kijkt bij de aanmelding wat de hulpvraag is van een gezin en vraagt goed door om er achter te komen wat er speelt en wat er al aan inzet geweest is. Vervolgens kijkt zij of de hulpvraag past binnen de scope van MetMaya. Ofwel: is het een vraag die we met specialistische jeugdhulp moeten beantwoorden of is het passender dat het ‘lokale veld’ de vraag oppakt.

Caroline van den Brink is wijkteammedewerker bij het lokale (wijk)team in het Soesterkwartier. Vanaf de start van MetMaya is zij eerste contactpersoon vanuit haar team en zo is de samenwerking begonnen. Bijna wekelijks zit Lisette een dag bij het wijkteam op kantoor om alle vragen te beantwoorden die het wijkteam heeft aan MetMaya en andersom. Zo kunnen zij samen beoordelen wat nodig is.

Overbelast gezin
Een vader en moeder met meer kinderen, de vader heeft een ernstige ziekte. Zijn ziekte drukt zwaar op het gezin. Ondanks dat er veel openheid is, voelen de kinderen het alsof het hun schuld is. De opvoeding van de kinderen valt moeder erg zwaar naast de zorgen om haar man. Er zijn veel ruzies tussen de kinderen onderling. Moeder vindt het lastig om dit te begrenzen en vader schiet vaak ‘uit zijn slof’ tegen de kinderen. Ouders krijgen hierdoor onderling ook veel frictie. De ouders maken zich zorgen over hun kinderen. De oudste dochter trekt zich veel terug en is erg somber. De oudste zoon heeft boze buien en kan dan agressief reageren naar zijn ouders en broertjes en zus. De school van de jongste kinderen geeft aan dat ze het moeilijk hebben. Boze buien, veel verdriet en moeite met concentreren. Het gezin is overbelast.

Aanmelding bij wijkteam
Deze aanmelding komt binnen bij het wijkteam. Zij leggen contact met de moeder voor een afspraak. Als Caroline haar belt merkt ze al direct dat deze moeder wanhopig is. Caroline stelt voor om eerst (anoniem) af te stemmen met MetMaya. Om te kijken of zij wat kunnen betekenen en of zij wellicht samen kunnen optrekken, bijvoorbeeld bij een eerste huisbezoek. Zo kan MetMaya samen met het wijkteam een advies geven.

Gezamenlijke aanpak
Dan schakelt Caroline met Lisette om mee te denken over de situatie. En om te beoordelen of dit eventueel een vraag voor MetMaya kan zijn. De conclusie is dat het goed lijkt om het eerste gesprek gezamenlijk te doen. Dan hoeven de ouders maar één keer hun verhaal te vertellen. Vanuit MetMaya gaat een ‘systeemtherapeut’ direct mee om te kijken wat nodig is. Een systeemtherapeut richt zich op het begrijpen en behandelen van problemen in een gezin door te kijken naar het grotere geheel en de samenhang.

Eén keer het verhaal doen
Voor alle kinderen was een specifieke hulpvraag. In de tijd dat er nog meerdere organisaties waren en niet één MetMaya zouden alle kinderen apart aangemeld worden voor een individueel onderzoek of therapie. Nu komt het ‘voorveld’  – zoals het lokale (wijk)team –  met  de specialistische jeugdhulp samen voor één gezamenlijke aanpak. De ouders waren hier heel blij mee omdat ze maar één keer het hele verhaal hoefden te vertellen. Caroline en Lisette kregen zicht op de dynamiek tussen de ouders en het effect hiervan op de kinderen. Als kinderen niet goed begrijpen wat er thuis gebeurt en zij emoties en gevoelens van ouders niet goed kunnen plaatsen, dan betrekken zij dat vaak op zichzelf. Met de ouders en de preventiewerker van ‘Indebuurt033’ is besproken dat deze kinderen behoefte hadden aan ondersteuning. Om te leren dat emoties en gevoelens er mogen zijn. En om te kunnen praten over de ziekte van hun vader en wat dat met hen doet.

Groepsaanbod voor kinderen
‘Indebuurt033’ heeft hele mooie preventiegroepen voor kinderen die merken dat er thuis spanning is. Deze ouders hadden in eerste instantie nog enige twijfel. Past zo’n groepsaanbod wel bij ons gezin? Komen de kinderen dan niet met allerlei problemen in aanraking? Maar door het snelle schakelen met de preventiewerker kon deze uitleg geven aan de ouders. En de preventiegroep heeft goed uitgepakt. Daarnaast werd de systeemtherapeut ingeschakeld om in gesprek te gaan met deze ouders. Om te kijken wat er gebeurt in de dynamiek in het gezin. En hoe de ouders zo goed mogelijk kunnen samenwerken. Om voor de kinderen het beste te doen zodat ze er zo min mogelijk last van ervaren.

Sneller afronden
Door deze samenwerking en dit aanbod is de uitkomst dat dit gezin – met aanvankelijk voor alle kinderen een forse vraag –  geholpen is met een preventie aanbod van ‘Indebuurt033’. Daarnaast is er eens per maand een systeemgesprek met de ouders om weer even met elkaar goed op de rit te komen. De systeemtherapeut neemt in de afronding van het traject ook weer de collega van het wijkteam mee om samen te kijken wat nog nodig is voor het gezin. Zo kun je ook relatief sneller afronden. Je kijkt dus heel goed welke vragen echt bij de specialistische jeugdhulp thuishoren en welke het voorveld kan beantwoorden.

Wie doet wat?
Lisette en Caroline merken dat zij elkaar in het afgelopen jaar steeds beter hebben leren kennen. Er kwam ook meer zicht op wie wat doet. Wat kun je van elkaar vragen en verwachten. In het Soesterkwartier is een overleg waarbij iedereen MetElkaar aan tafel zit; collega’s van de kinderopvang, het samenwerkingsverband, het wijkteam, de scholen, MetMaya en de GGD. Zij bespreken hoe de samenwerking te versterken om te voorkomen dat vragen in de specialistische jeugdhulp terechtkomen die daar niet thuis horen. En door samen meer zicht te krijgen op de wachtlijst – en te zien waar kinderen op wachten – komt meer zicht op wat nodig is. Daarop kunnen we met elkaar het (groeps)aanbod afstemmen.